Kortere route naar een vast contract: zo werkt het nieuwe fasesysteem in de ABU-cao 2026

Het huidige fasesysteem (A, B, C voor de ABU-leden en 1, 2, 3, 4, voor de NBBU-leden) blijft voorlopig van kracht. Op termijn wordt dit systeem aangepast met andere duur en onderbrekingstermijnen. Dit is al opgenomen in de huidige cao, artikel 14.

De overgang maakt onderdeel uit van de Wet werk en zekerheid, waarvan het wetsvoorstel momenteel wordt behandeld in de Tweede Kamer. De verwachte invoeringsdatum is rond 2027, maar hangt af van het verdere wetgevingsproces.

Als ABU-lid werkt SUSA daarom tot die tijd met het huidige A-B-C-systeem. Voor onze opdrachtgevers blijft dat voorlopig leidend. Onderstaand overzicht laat zien hoe dit fasesysteem eruitziet en welke wijzigingen al per 2026 gelden:

Nieuw: de onderbrekingstermijn om de telling opnieuw te starten wordt verlengd van 6 maanden naar 60 maanden (5 jaar). 

Effect: door de kortere duur van fase B doorloopt een uitzendkracht het fasesysteem sneller. Bovendien kan de telling pas opnieuw beginnen na een onderbreking van vijf jaar, waardoor het “resetten” van de opbouw, door iemand kort uit dienst te laten gaan en weer opnieuw te laten starten in fase A, vrijwel niet meer mogelijk is. 

De verkorting van Fase B is onderdeel van de bredere kabinetsdoelstelling om tijdelijke contracten in te perken en werkzekerheid te vergroten. Vanuit de politiek en de  vakbonden is er al langer kritiek op de lange doorlooptijd van uitzenden naar een vast contract. 

De langere onderbrekingstermijn is bedoeld om te voorkomen dat werkgevers het systeem “resetten” door iemand kort uit dienst te laten gaan om daarna opnieuw in Fase A te starten. 

De nieuwe regels zorgen ervoor dat je minder lang gebruik kunt maken van uitzendkrachten voordat een vast contract verplicht wordt. Dat vraagt om een scherpere planning, maar het betekent niet dat flexibel werken verleden tijd is. Iintegendeel, het draait straks vooral om slimmer organiseren. Wat betekenen de nieuwe regels voor jouw organisatie? 

Kortom, wie nu al overzicht creëert, functies scherp analyseert en samenwerkt met een uitzender die fasen actief monitort, kan ook na 2026 flexibel blijven inspelen op pieken, projecten en onverwachte wendingen. 

Om problemen te voorkomen is het slim om nu al inzicht te verkrijgen in je huidige flexschil en afspraken te maken met je uitzender. Denk hierbij aan: 

Niet alle uitzendkrachten doorlopen de fases op dezelfde manier. In de ABU-cao 2026 gelden uitzonderingen voor studenten en AOW’ers, waardoor de regels net iets anders uitpakken voor deze groepen. 

Het doel is om rekening te houden met de unieke positie van deze doelgroepen op de arbeidsmarkt. Studenten werken vaak tijdelijk naast hun studie, terwijl AOW’ers meestal bewust kiezen voor flexibele inzet. Door hen andere faseregels te geven, blijft het aantrekkelijk om deze groepen in te zetten én blijft de inzetbaarheid van je flexibele schil groter. 

De kortere route naar een vast contract vraagt om bewuster plannen en een strakkere monitoring van contractfasen. Maar het biedt ook kansen: organisaties die nu al inzicht creëren in hun flexschil en helder onderscheid maken tussen structurele en tijdelijke functies, kunnen hun flexibiliteit behouden én versterken. 

Door slim samen te werken met een uitzender die de fasen actief bewaakt en meedenkt over inzetstrategieën, blijft het mogelijk om ook na 2026 soepel te schakelen tussen pieken, projecten en tijdelijke opdrachten. Met de juiste aanpak wordt de nieuwe cao geen beperking, maar juist een kans om je personeelsstrategie toekomstbestendig te maken.