De Gen Z-reality check: dit zegt hun gedrag over jouw organisatie

Gen Z stelt vragen. Veel vragen. Over processen, besluiten en systemen die al járen hetzelfde zijn. Voor jouw organisatie misschien gesneden koek, maar voor hen vaak onlogisch of omslachtig. Denk aan trage besluitvorming of bureaucratische rompslomp. En nee, dat is geen kritiek, het is nieuwsgierigheid. Hun "waarom doen we dit zo?" is geen aanval, maar een uitnodiging om te reflecteren. Ze maken zichtbaar wat al langer wringt, en dat is goud waard. Gebruik die frisse blik en kijk samen of het slimmer, sneller of duidelijker kan.

1-op-1-gesprekken per kwartaal? Voor Gen Z voelt dat als een vertraagde livestream. Ze willen weten waar ze aan toe zijn, en liever vandaag dan morgen. Niet omdat ze ongeduldig zijn, maar omdat ze betrokken zijn en zich graag willen ontwikkelen. Als er geen feedbackcultuur is, of die te formeel is ingericht, kan het voelen alsof ze niet groeien. En dat is zonde. Maak van feedback iets normaals. Korte check-ins, open gesprekken, en complimenten op het moment zelf. Zo bouw je aan vertrouwen én ontwikkeling.

Gen Z barst van de ideeën, maar voelt haarfijn aan wanneer daar geen plek voor is. Als input wordt genegeerd of beslissingen al vaststaan, haken ze af. Dat is geen onwil, maar een logisch gevolg van een omgeving waarin initiatief niet wordt aangemoedigd. Wat jij kunt doen? Geef gecontroleerde ruimte: kleine projecten, duo-verantwoordelijkheid, of een brainstorm met impact. Zo laat je zien dat meedenken niet alleen mág, maar ook gewaardeerd wordt. Wie wil dat nou niet, een team vol initiatiefnemers?

De student van nu werkt hard, maar niet ten koste van alles. Overwerken, vage roosters of altijd bereikbaar zijn? Ze stellen er vragen over. En terecht. Want eerlijk is eerlijk: werkdruk is een thema voor iedereen, niet alleen voor Gen Z. Hun grenzen zijn geen beperking, maar een herinnering aan wat gezond is. Herzie taken, roosters en verwachtingen. Werk met realistische doelen, duidelijke grenzen en een cultuur waarin rust net zo normaal is als presteren. Zo bouw je aan een werkklimaat waar iedereen beter van wordt.

Een regenboogvlag op LinkedIn maakt nog geen inclusieve cultuur. Gen Z voelt haarfijn aan of ze écht welkom zijn. Niet alleen bij HR, maar ook aan de lunchtafel, in de groepsapp of tijdens het werkoverleg. Als ze zich terugtrekken, zegt dat iets over je teamcultuur. Misschien zijn er blinde vlekken, of is de toon onbedoeld gesloten. Door samen te kijken naar onboarding, teamdynamiek en dagelijkse interacties, kun je met kleine aanpassingen een groot verschil maken. Inclusie wordt dan geen project, maar een vanzelfsprekendheid.

Bij SUSA zien we het elke dag: studenten brengen energie, vragen en vernieuwing. Ze zijn geen ruis, maar richting. En als je goed kijkt naar hoe Gen Z zich gedraagt in je organisatie, zie je precies waar het beter kan. Niet als kritiek op wat er nu is, maar als kompas naar wat er nog beter kan.